Πολλά τα έργα που είδα στην έκθεση του Τελλόγλειου στο Ίδρυμα Τεχνών Θεοχαράκη.
Η "Επιστροφή' του Γιάννη Σπυρόπουλου με μεγνήτισε από μακριά μόλις μπήκα στον όροφο. (Η έκθεση ξεδιπλώνεται σε τρεις ορόφους.)
Μάλλον έπαθα αυτό που γράφεται στον επίσημο ιοστότοπο του
Ιδρύματος Γιάννη και Ζωής Σπυρόπουλου:
«Όσες φορές ξανακοιτάξει κανείς ένα Σπυρόπουλο, τόσο επεκτείνεται μπροστά του, όπως ο ορίζοντας καθώς τον πλησιάζεις.»
Δυστυχώς, η φωτογραφία ενός έργου τέχνης, ακόμη κι αν τραβηχτεί με μηχανή καλύτερη από τη δική μου, πόρρω απέχει από το να δεις με τα μάτια σου το αυθεντικό έργο.
Μάλλον, να το επεξεργαστείς από πολλές οπτικές γωνίες, και κυρίως να το πλησιάσεις κοντά για να γευτείς την υφή του.
Οπότε, χαλάλι και τα έξι ευρώ, μόνο και μόνο για να νιώσεις αυτό το περίεργο συναίσθημα ότι ο πίνακας σαν να φτιάχτηκε για σένα,
τον απλό θεατή που ζητάς από την Τέχνη αυτή τη φευγαλέα, δυνατή στιγμή:
να συνταραχτείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου