Ο Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni [1475-1564] θεωρούσε τον εαυτό του γλύπτη. Φυσικά και μόνο το έργο του στην Cappella Sistina τον καθιερώνει και ως μεγαλοφυή ζωγράφο.
Ήταν όμως και αρχιτέκτονας, ένας πραγματικός homo universalis.
To πρώτο αρχιτεκτονικό έργο που του ανατέθηκε ήταν ο τάφος του πάπα Ιουλίου Β'.
Eπειδή όμως το ενδιαφέρον του πάπα στράφηκε προς τον Άγιο Πέτρο, τελικά κατασκευάστηκε μόνο
ένα μικρό μνημείο στην εκκλησία San Pietro in Vincoli ενώ αρχικά προβλεπόταν η κατασκευή του στον Άγιο Πέτρο.
Aργότερα έκανε σχέδια για την πρόσοψη του Αγίου Λαυρεντίου [που είναι ημιτελής]
αλλά ούτε το έργο αυτό ευοδώθηκε... γιατί ο πάπας Λέων Ι' ακύρωσε την ανάθεση το 1520.
Ο Michelangelo αισθανόταν πως το έργο "θα γινόταν ο καθρέφτης της αρχιτεκτονικής και γλυπτικής της Ιταλίας", αλλά παρότι ασχολήθηκε επί τριετία, δεν κατάφερε ούτε όλο το μάρμαρο να συγκεντρώσει, κατ' αρχάς από την Carrara και αργότερα από την Pietrasanta.
Το ξύλινο μοντελο της πρόσοψης του Μιχαήλ Άγγελου για τον Άγιο Λαυρέντιο
Πώς θα ήταν η πρόσοψη του Αγίου Λαυρεντίου αν είχε ολοκληρωθεί το σχέδιο του Μιχαήλ Άγγελου.
Τα σχέδια για την ανάπλαση της πρόσοψης συνεχίστηκαν μέχρι τις μέρες μας, αλλά
τελικά κανένα δεν πραγματοποιήθηκε.
Eπεκράτησαν οι απόψεις που έλεγαν ότι ο ναός πρέπει να μείνει στην ησυχία του...
Έτσι η βασιλική έμεινε με μια μουντή πρόσοψη από ακανόνιστα τούβλα και κονίαμα...
Ένα έργο "infinito".
Ο πάπας Λέων Ι' κατά κόσμον, Giovanni di Lorenzo de' Medici, [1513-1521], δεύτερος γιος του Λαυρέντιου του Μεγαλοπρεπούς
Η βασιλική παρέμεινε λοιπόν χωρίς πρόσοψη,
αλλά ο Μιχαήλ Άγγελος τουλάχιστον υλοποίησε το νέο σκευοφυλάκιο [Sagrestia Nuova] ή παρεκκλήσι των Μεδίκων στην ίδια εκκλησία.
O Giorgio Vasari που μαθήτευσε με τον Michelangelo τονίζει στη βιογραφία του δασκάλου του 'οτι "δεν εννοούσε να συμμορφωθεί στο μέτρο, την τάξη και τον κανόνα ακολουθώντας το Βιτρούβιο και τους κλασικούς".
τάφος του Λαυρέντιου, δούκα του Ουρμπίνο
παρεκκλήσι Μεδίκων
Eκεί όμως που κατέπληξε τους πάντες ήταν με την ιδιότροπη σκάλα που οδηγεί στη Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη, πάνω από το περιστήλιο του μοναστηριού, προέκταση της βασιλικής του Αγίου Λαυρεντίου.
πύλη στα τείχη του Αυρηλίου στη Ρώμη
στο κέντρο του υπερυψωμένου οβάλ μοτίβου στη μέση της πλατείας
O πάπας Παύλος Γ' (της οικογένειας Farnese) αποφάσισε την ανάπλαση του Καπιτωλίνου λόφου,
και ανέθεσε το σημαντικό αυτό έργο αστικού σχεδιασμού στο Μιχαήλ Άγγελο.
Μετά το θάνατο των Μπραμάντε και Σανγκάλο, ο Μιχαήλ Άγγγελος ανέλαβε επί τέλους εργασίες στον Άγιο Πέτρo. Ο τρούλος σχεδιάστηκε από τον Michelangelo και κατασκευάστηκε από τον Giavomo della Porta.
το απόλυτο μπαρόκ της πλατείας του Αγίου Πέτρου
Piazza San Pietro λατινικά: Forum Sancti Petri
Ο Τζιαν Λορέντσο Μπερνίνι σχεδίασε την πλατεία με τις πλατιές κιονοστοιχίες που αποτελούνται από 284 κίονες τοσκανικού ρυθμού και ύψους 15 μέτρων, σε τετραπλή σειρά, οι οποίες αγκαλιάζουν τους επισκέπτες συμβολίζοντας τις αγκάλες της Μητέρας Εκκλησίας.
Η γέφυρα της Αγίας Τριάδας [Ponte Santa Trinita] στη Φλωρεντία
είναι η παλαιότερη γέφυρα με ελλειπτικά τόξα του κόσμου,
σχεδιάστηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο και χτίστηκε από τον Bartolomeo Ammannati,
από το 1567 μέχρι τo 1569, μετά την καταστροφή της προηγούμενης γέφυρας των πέντε αψίδων του Taddeo Gaddi στην πλημμύρα του 1557.
Η γέφυρα καταστράφηκε από τους Γερμανούς, κατά την υποχώρησή τους στις 4-8-1944
και ανοικοδομήθηκε το 1958 από τον αρχιτέκτονα Riccardo Gizdulich .
(σήμερα στεγάζει τη γαλλική πρεσβεία)
Με το κτήριο αυτό εμπλέκονται οι διάσημοι αρχιτέκτονες:
Antonio da Sangallo ο νεότερος, Michelangelo, Jacopo Barozzi da Vignola και Giacomo della Porta.
Τρεις σειρές 13 παραθύρων, κάθε μία, μια κλασική κόγχη με κίονες και αέτωμα.
Η κεντρική πύλη είναι έργο του Μιχαήλ Άγγελου (1546).
Cappella Sforza
Στο παραπάνω σχέδιο, βλέπουμε τους ενισχυμένους τοίχους στην τάφρο της εισόδου της πόλης.
Coughlin, R. (1966). The world of Michelangelo. Time Life
Furneau-Jordan, R. (1981). Ιστορία της αρχιτεκτονικής. Αθήνα: Υποδομή
Watkin, D. (2013). Ιστορία της δυτικής ζωγραφικής. Αθήνα: ΜΙΕΤ.
