Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Ανάλυση της "Κρίσης του Πάρη" του Ρούμπενς από τον Monroe C. Beardsley




















"Η κρίση του Πάρη" 1635-7
Peter Paul Rubens
National Gallery, London

Ποια είναι η σχέση του εικαστικού έργου με το θέμα; Τι δηλαδή "αναπαριστά";
* Η πιο απλοϊκή σκέψη: 3 γυναίκες και δύο άνδρες
* Η πιο κουτσομπολίστικη: Η Ελένη Φουρμέντ (μιας και η κύρια θηλυκή φιγούρα είναι η σύζυγος του ζωγράφου)
* Εμμονή στη μυθολογία: Η Αθηνά, η Ήρα, η Αφροδίτη, ο Ερμής και ο Πάρης
* Κάπως ελλιπείς γνώσεις μυθολογίας: 3 θεές, ένας θεός κι ένας βοσκός
* Αν σκεφτούμε τον τίτλο: Ο Πάρης διαλέγει την πιο όμορφη από τις τρεις θεές
κ.α.

Aν δεχτούμε τώρα ότι η αναπαράσταση είναι η απεικόνιση και χρησιμοποιήσουμε τις προϋπάρχουσες γνώσεις μας από προσωπικές εμπειρίες θα αναγνωρίσουμε πράγματι πως το έργο είναι μια στιγμή καλλιστείων.

Oρισμένες τάξεις πραγμάτων ξεχωρίζουν λόγω της πρακτικής σημασίας τους και ο Μπίαρντσλι τις αποκαλεί "ζωτικής σημασίας".
Μπορεί μάλιστα να πρόκειται για πράγματα που είναι αποκυήματα φαντασίας, αλλά παρ' όλα αυτά είναι αναγνωρίσημες οι αναπαραστάσεις τους.

Αυτό όμως που μπορεί να μας μπερδέψει είναι η διάκριση μεταξύ απεικόνισης και προσωπογραφίας.
Και πρέπει βέβαια να ξεδιαλύνουμε γιατί ο πίνακας τελικά δεν περιλαμβάνει μια προσωπογραφία της γυναίκας του ζωγράφου, αλλά μια από τις θεές. Αυτό συμβαίνει γιατί τελικά η Ελένη Φουρμέντ χρησιμοποιήθηκε απλώς ως μοντέλο...


βιβλιογραφία
Beardsley, M. C. (1988). Aesthetics. Problems in the philosophy of criticism. 2nd Edition. Indianapolis: Hackett Publishing Company
VI Representation in the visual arts.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου