Στην παραπάνω ξυλογραφία από το βιβλίο του Ντίρερ του 1525 "Μαθήματα στην τέχνη της μέτρησης με το διαβήτη και τον κανόνα", βλέπουμε τον καλλιτέχνη να ζωγραφίζει το γυμνό του επιμένοντας σε κάθε λεπτομέρεια ώστε να πετύχει επακριβώς τις ανθρώπινες αναλογίες. Δεν εμπιστεύεται απλά τα μάτια του ή το ταλέντο του, χρειάζεται να χρησιμοποιήσει το ειδικό όργανο μέτρησης ώστε η γραμμική προοπτική να είναι τέλεια.
Ή με τα λόγια του Ντίρερ: "όσο πιο πιστή στη ζωή είναι η μορφή του έργου, τόσο καλύτερο φαίνεται."
Ο ζωγράφος δρα ως επιστήμονας, δε βασίζεται στη θεία έμπνευση, αντιθέτως καλλιεργεί την ιδιοφυΐα του συνεχώς, για να πετύχει το στόχο του.
Γνωστές αντιληψεις της Αναγέννησης, που ασπάστηκαν στο παρελθόν ο Αλμπέρτι και ο Ντα Βίντσι.
Από μια άλλη ματιά, στο έργο είναι απολύτως διαχωρισμένος ο ρόλος των δύο φύλων. Εξ άλλου υπάρχει αυτό το πλαίσιο ανάμεσά τους που ξεχωρίζει τον αρσενικό ζωγράφο, βαθυστόχαστα "χαμένο" στην έρευνά του, από το θηλυκό μοντέλο που νωχελικά ποζάρει...
Από την αρσενική μεριά, οι μαθηματικοί τύποι των αναλογιών και η λογική που θέλουν να βάλουν τα πράγματα στην τάξη, κι από την άλλη η θηλυκή φύση, ακατέργαστο, "ακατάστατο" αντικείμενο έρευνας που περιμένει να την αναπαραστήσει ο ειδήμων ζωγράφος προσφέροντας ομορφιά στο θεατή (μήπως πάλι αρσενικό;).
Beardsley, M. C. (1989). Ιστορία των αισθητικών θεωριών. Αθήνα: Νεφέλη
σελ. 120-122
Albrecht Dürer: Artist Drawing a Nude with Perspective Device
Ή με τα λόγια του Ντίρερ: "όσο πιο πιστή στη ζωή είναι η μορφή του έργου, τόσο καλύτερο φαίνεται."
Ο ζωγράφος δρα ως επιστήμονας, δε βασίζεται στη θεία έμπνευση, αντιθέτως καλλιεργεί την ιδιοφυΐα του συνεχώς, για να πετύχει το στόχο του.
Γνωστές αντιληψεις της Αναγέννησης, που ασπάστηκαν στο παρελθόν ο Αλμπέρτι και ο Ντα Βίντσι.
Από μια άλλη ματιά, στο έργο είναι απολύτως διαχωρισμένος ο ρόλος των δύο φύλων. Εξ άλλου υπάρχει αυτό το πλαίσιο ανάμεσά τους που ξεχωρίζει τον αρσενικό ζωγράφο, βαθυστόχαστα "χαμένο" στην έρευνά του, από το θηλυκό μοντέλο που νωχελικά ποζάρει...
Από την αρσενική μεριά, οι μαθηματικοί τύποι των αναλογιών και η λογική που θέλουν να βάλουν τα πράγματα στην τάξη, κι από την άλλη η θηλυκή φύση, ακατέργαστο, "ακατάστατο" αντικείμενο έρευνας που περιμένει να την αναπαραστήσει ο ειδήμων ζωγράφος προσφέροντας ομορφιά στο θεατή (μήπως πάλι αρσενικό;).
Βιβλιογραφία
Beardsley, M. C. (1989). Ιστορία των αισθητικών θεωριών. Αθήνα: Νεφέλη
σελ. 120-122
Albrecht Dürer: Artist Drawing a Nude with Perspective Device
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου