Ο Αδάμ και η Εύα τρέχουν κακήν κακώς να ξεφύγουν από τη θεϊκή οργή,
που απεικονίζεται ως κεραυνός πάνω τους.
Θα περιμέναμε ένα κάπως πιο μουντό ουρανό μια τέτοια στιγμή,
αλλά όλα είναι λαμπρά στον παράδεισο. Μια τέτοια γαλήνια ζωή εξ άλλου χάνουν οι πρωτόπλαστοι. Ή μήπως γλιτώνουν από τη θεϊκή καταπίεση;
Ξέχασε τον τρομερό άγγελο με τη ρομφαία, ο δε θεός, ένα άσπρο σύννεφο στη μέση του ουρανού, κοιτάζει ήδη αλλού.
Ένας πίνακας παρωδία, σχεδόν καρικατούρα.
Ο προκλητικός ζωγράφος, προάγγελος του εξπρεσιονισμού, λες και επιζητούσε το σκάνδαλο.
Ταυτόχρονα δοκίμασε την επίδραση του καταιγισμού των χρωμάτων στο θεατή. Που σίγουρα μένει εκστατικός από το παράδοξο αποτέλεσμα.
Όταν ο 27χρονος Ένσορ εξέθεσε τον πίνακά του στις Βριξέλες το 1887, το κοινό θεώρησε το θρησκευτικό θέμα και τη συμβολιστική του τεχνοτροπία μάλλον οπισθοδρομισμό, αλλά κι ο ίδιος χαρακτήρισε τους Ιμπρεσιονιστές "άτεχνους".
βιβλιογραφία
Astrid Schenk The Religious Oeuvre of James Ensor
James Ensor online museum
The Scandalous Art of James Ensor Getty Center
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου