Ο καθεδρικός ναός της Ρουέν του Claude Monet

                                 δυτική πρόσοψη του ναού στο φως 1892

Ο Κλοντ Μονέ έχοντας παρατήσει εντελώς την καθαρή αναπαράσταση των μορφών και τη γραμμική προοπτική,επικεντρώνει την προσοχή του στα παιχνιδίσματα του φωτός πάνω στο θέμα του με τέτοια εμμονή που ασχολείται επί τρία χρόνια ζωγραφίζοντας τον καθεδρικό ναό της Ρουέν από διάφορες μεριές και διαφορετικές ώρες ώστε να ρουφήξει όλη αυτή τη χρωματική ποικιλία και να μας την προσφέρει σε  τριάντα διαφορετικούς πίνακες!
Όπως το είπε κι ο ίδιος ο ιμπρεσιονιστής ζωγράφος "Τα πάντα αλλάζουν, ακόμη κι οι πέτρες."
Εξ άλλου του άρεσε να "ξεχνάει το αντικείμενο μπροστά του και να ζωγραφίζει μέχρι να αποδοθεί η αφελής εντύπωση της σκηνής..."

Στο συγκεκριμένο πίνακα, από το γιγαντιαίο ναό βλέπουμε μόνο την κεντρική είσοδο και μέρος από τον αριστερό πύργο. Ενώ δε δίνει καμιά σημασία στον πανύψηλο κεντρικό οβελίσκο, ο εξαϋλωμένος ναός του, λουσμένος στο φως, ζωγραφισμένος με τις χαρακτηριστικές παχυές πινελιές, εξάπτει τη φαντασία μας και μας υποβάλλει την ιδέα της μικρότητάς μας, καθώς κοιτάζουμε πόσο μηδαμινά είναι τα ανθρωπάκια (το μόνο σκούρο σ' ολόκληρο τον πίνακα) δίπλα στην είσοδο του ναού.

Η σειρά αυτή των πινάκων του επηρέασαν βαθύτατα μελλοντικούς καλλιτέχνες όπως οι Sisley, Mondrian, Picasso και Roy Lichtenstein.

Οι πίνακες ζωγραφίστηκαν τη δεκαετία του 1890, που ο πάπας Λέων ΙΓ' προσπάθησε να συμφιλιώσει την τρίτη γαλλική δημοκρατία με τον καθολικισμό, ακολουθώντας μια πιο ρεαλιστική πολιτική, μιας και η παλινόρθωση της βασιλείας έμοιαζε πια σα χίμαιρα...

Βιβλιογραφία

Argan, G. C. & Bonito Oliva, A. (2014). Η μοντέρνα τέχνη 1770-1970. Η τέχνη στην καμπή του 21ου αιώνα. Ηράκλειο: ΠΕΚ
σελ. 71-73 

ALAN RIDING Monet's Fixation on the Rouen Cathedral