"Ecce ancilla Domini" ο Ευαγγελισμός του Dante Gabriel Rossetti

                                      "Ιδού η δούλη του Κυρίου" 1850

Ο Ροσέτι υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της Προραφαηλιτικής αδελφότητας, τα μέλη της οποίας αντέδρασαν στη ζωγραφική της βρετανικής βασιλικής ακαδημίας και ασχολήθηκαν με έργα που θύμιζαν Ιταλούς καλλιτέχνες του 14ου και 15ου αιώνα, εξ ου και το ονομα της αδελφότητας.
Στο χαρακτηριστικό αυτό θρησκευτικό πίνακα, όπου όμως ο καλλιτέχνης διαφοροποιείται σε σχέση με παλιότερους ζωγράφους, παρατηρούμε τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της τεχνοτροπίας:
απλοϊκή αλλά ακριβή αναπαράσταση, λαμπερά χρώματα, και χρήση ποιητικού συμβολισμού.
Η παρθένος Μαρία (το μοντέλο ήταν η αδελφή του ζωγράφου), που παρουσιάζεται σαν μια ανέμελη κοπελίτσα, ντυμένη με κατάλευκα ρούχα, έχει ζαρώσει σε μια γωνιά του κρεβατιού της, τρομαγμένη από την έλευση του άγνωστου αγγέλου που εισβάλλει στο κλειστοφοβικά στενό δωμάτιό της προσφέροντάς της, σχεδόν απειλητικά, τον κρίνο.
Ο άγγελος δε φέρει φτερά, αλλά ίπταται λίγο πάνω από το δάπεδο, καθώς τον ανασηκώνει μια απόκοσμη φλόγα κάτω από τα πόδια του.
Η Μαρία φαίνεται πως δεν έχει διαφυγή. Πρέπει να υπακούσει, αλλά τρέμει μάλλον από το βαρύ καθήκον που της ανακοινώνει ο άγγελος, το αισθάνεται ως απειλή. 

Tι ωθεί όμως τον Pοσέτι να επιστρέψει σ' αυτό το τόσο συνηθισμένο θρησκευτικό θέμα το 1850, μια εποχή που ολόκληρη η Ευρώπη συνταράσσονταν από δημοκρατικές λαϊκές εξεγέρσεις;
Προφανώς δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα πολιτικά τεκταινόμενα.
Ο νεωτερισμός του περιορίζεται σ' ένα μυστικιστικό ιδεαλισμό, που αντλεί από την πρώιμη αναγέννηση, αλλά μας προσφέρει ένα αντιφατικό σύνολο ρεαλισμού, κλασικισμού και ρομαντισμού.

Βιβλιογραφία

Προραφαηλιτική Αδελφότητα (2007). Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica. Τόμος 43, σ. 684-685, Αθήνα: Πάπυρος Γραφικαί Τέχναι

Χρήστου, Χ. (1993). Η ευρωπαϊκή ζωγραφική του 190υ αιώνα. Θεσσαλονίκη: Βάνιας  

σελ. 264-268

Abigail Newman Drastic Innovations on a Traditional Theme: Rossetti's Ecce Ancilla Domini

Ben Pollittν Rossetti, Ecce Ancilla Domini

λατινική βίβλος [κατά Λουκά ευαγγέλιο]
[ο Ευαγγελισμός της θεοτόκου:
 στο εδάφιο 38 υπάρχει η φράση που χρησιμοποιήθηκε ως τίτλος του πίνακα]


[26] In mense autem sexto, missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae, cui nomen Nazareth, [27] ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David: et nomen virginis Maria. [28] Et ingressus angelus ad eam dixit: Ave gratia plena: Dominus tecum: benedicta tu in mulieribus. [29] Quae cum audisset, turbata est in sermone ejus, et cogitabat qualis esset ista salutatio. [30] Et ait angelus ei: Ne timeas, Maria: invenisti enim gratiam apud Deum.
[31] Ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen ejus Jesum: [32] hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus: et regnabit in domo Jacob in aeternum, [33] et regni ejus non erit finis. [34] Dixit autem Maria ad angelum: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco? [35] Et respondens angelus dixit ei: Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te sanctum, vocabitur Filius Dei.
[36] Et ecce Elisabeth cognata tua, et ipsa concepit filium in senectute sua: et hic mensis sextus est illi, quae vocatur sterilis: [37] quia non erit impossibile apud Deum omne verbum. [38] Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini: fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa angelus.