Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

Ίδια χρονιά, δύο ζωγράφοι, δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι


                                          "To γεύμα" 1873
                                          λάδι σε μουσαμά   160 x 201 εκ.
                                             Claude Monet                                         

Το έτος είναι το 1873.
H Γαλλία  έχει υποστεί ταπεινωτική ήττα κατά τον γαλλοπρωσικό πόλεμο, ο αυτοκράτορας Ναπολεων Γ' έπεσε, και η Κομμούνα συνετρίβη.
Ο ζωγράφος Κλοντ Μονέ είχε διαφύγει στην Αγγλία για να γλιτώσει τα δεινά του πολέμου, την πολιορκία του Παρισιού και την εργατική εξέγερση.
Όταν επεστρεψε στη Γαλλία έφτιαξε τον παραπάνω πίνακα.
Ένα παιδάκι που παίζει δίπλα στο πολυτελές τραπέζι στον κήπο, στρωμένο ακόμη με διάφορα εδέσματα.
Στο βάθος δύο κυρίες πλησιάζουν, ένα καπέλο κρέμεται στο κλαδί του δέντρου που προσφέρει τη σκιά του πάνω από το τραπέζι, μια τσάντα και μια ομπρέλα μην τυχόν κι ο ήλιος σκουρήνει το κατάλευκο δερματάκι των γυναικών.
Αυτός είναι ο κόσμος του ιμπρεσιονιστή καλλιτέχνη.
Ένα στιγμιότυπο από τον ήρεμο βίο του.
Μια ευκαιρία να παίξει με τα χρώματα en plein air, αφού κάθε μέρα είναι γι' αυτόν μια σχόλη.
Φυσικά στον κήπο του στο Argenteuil.
Ένας πίνακας παραγγελία του  Ernest Hoschedé.
.



              Бурлаки на Волге        1870–73
              Εργάτες που σέρνουν ποταμόπλοιο στο Βόλγα  
              Илья́ Ефи́мович Ре́пин
              Ηλίας Εφίμοβιτς Ρέπιν  



               Μπουρλάκοι στο Βόλγα, σε φωτογραφία της δεκαετίας του 1900.


Ο Ρέπιν είναι ένας τελείως διαφορετικός ζωγράφος.
Δίνει με ρεαλιστικό τρόπο μια σκηνή από την πραγματική ζωή ενός εργάτη "μπουρλάκου". Ζεμένος με σκοινί σαν το ζώο σέρνει το ποταμόπλοιο.
Ο τελευταίος στον πίνακά του στα πρόθυρα της κατάρρευσης.




    "Οι χτίστες του Μπρατσκ."     1960-1961
     του Βίκτορα Πόπκοφ

Πόσο διαφορετικοί αλήθεια εμφανίζονται εδώ οι χτίστες στον παραπάνω πίνακα!
Είναι στα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης του Χρουστσόφ.
 Η ΕΣΣΔ φαίνεται πολύ σίγουρη για τον εαυτό της. Πριν τρία μόλις χρόνια ξεπέρασε τις ΗΠΑ στην τεχνολογία, στέλνοντας πρώτη δορυφόρο στο διάστημα.
Η σιγουριά αυτή λες και διακρίνεται στα πρόσωπα και τον τρόπο που κάθονται οι εργάτες.
Ούτε ίχνος από τη σωματική κούραση των μπουρλάκων στον πίνακα του Ρέπιν.
Λες και δεν κουράστηκαν καθόλου από την εργασία τους.
Ένα πίνακας σοσιαλιστικού ρεαλισμού που καταντάει... μη ρεαλιστικός.






webliography
1339 έργα του Κλοντ Μονέ [φωτοάλμπουμ]
σημειώσεις για τον πίνακα του Ρέπιν [μουσείο Guggenheim]
Socialist realism

The Luncheon, Monet's Garden at Argenteuil by Claude Monet

The Luncheon (Monet's Garden At Argenteuil)



βιβλιογραφία
10,000 years of art. (2007). London: Phaidon 
Burns, E. M. (2006). Ευρωπαϊκή Ιστορία. Ο δυτικός πολιτισμός: Νεότεροι χρόνοι. Δ’ Έκδοση. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο
σελ. 706-711














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου